Steeds verder gaan in valorisatie afvalstromen met aluminium

Hoe kan je toegevoegde waarde creëren met schroot? Dat was de vraag die Michael Nelissen zich stelde om metaalhandel Werrens in Balen te transformeren. Het antwoord? Aluminium. Door zich eerst over drankblikjes te ontfermen en die opgedane kennis door te trekken naar andere aluminium stromen probeert het onder de nieuwe naam TARC, the aluminium recovery company, steeds verder te gaan. “Elk probleem dat we tegenkomen, elke stoorstof biedt weer nieuwe opportuniteiten”, aldus de zaakvoerder.

​Het verhaal achter TARC begint in ’97. “Bij een metaalverwerker kregen ze toen een vervuilde lading aluminium blikjes en hadden ze geen idee wat ermee te doen. We hebben er dan een eerste bewerking op uitgevoerd, geleverd aan een andere verwerker in Gent die ze dan ten slotte naar een aluminium smelter in Nederland bracht.” Het was het startpunt van een zoektocht naar meer efficiëntie om die aluminium stromen zo optimaal mogelijk te verwerken en zo hoog mogelijk te valoriseren. Een streven dat ook vandaag nog ingebakken zit in het bedrijf. “Het begon hier met een eenvoudig sorteersysteem, zodat we zelf het aluminium op maat van smelterijen konden aanleveren. De problemen die we daarbij tegenkwamen waren steeds het vertrekpunt om het op een volgende lijn beter te doen. Sneller, beter en zonder de stoorstoffen waar we voorheen tegenaan liepen. En dat voor steeds complexere stromen.” Ook van moeilijk te valoriseren producten zoals Alpex buizen (sanitair), koffiecapsules of medicijnstrips kan TARC nu het aluminium recupereren met zijn nieuwe verwerkingslijn. 

Twintig jaar later telt het terrein in Balen intussen negen sorteerlijnen voor aluminium. Jaarlijks wordt er 20.000 ton aluminium verwerkt. Echt stilstaan is er al die tijd nooit bij geweest. “We proberen continu goed na te denken over de volgende stappen. Gewoon al door rond te lopen tussen de installaties en te praten met de mensen, leer je zoveel over hoe je zaken kan verbeteren. Daar hebben we hier geen vergadercultuur voor nodig.” Hoe die verbeteringen er dan uitzien? Door nieuwe machines en technieken toe te voegen, maar ook door het aantal bewegingen op de site zoveel mogelijk te beperken.” Automatisering dus. “Omdat het de processen eenvoudig en beheersbaar maakt. Door telkens een last weg te halen, wordt het rustiger werken voor onze operatoren en kunnen ze tegelijkertijd meer grondstoffen recupereren.” 

Het verschil maken in de markt dat doet TARC met zijn specialisatie waardoor het ook moeilijke stromen binnen kan pakken en met zijn eindproducten. “Omdat we heel specifiek op legering gaan werken. Op die manier zijn onze producten meteen inzetbaar in aluminium smelterijen over heel Europa.” Dat ‘lokale’ aspect is belangrijk voor Nelissen. “Hoe meer van je grondstoffen je exporteert, hoe kwetsbaarder je wordt als continent. Ik heb er altijd in geloofd dat de balans zou omslaan, dat je afval niet zomaar laat vertrekken, omdat je er nog heel veel waarde uit kan halen. Dat heeft te maken met meer zelfvoorzienend worden, maar ook in je kennis op niveau te houden. Corona en de daaropvolgende grondstoffencrisis hebben ons wat dat betreft met de neus op de feiten geduwd. Als importeur sta je helemaal achteraan de rij.”

De komende jaren wil Nelissen TARC verder op de kaart zetten. “We hebben nog maar net in een nieuwe lijn geïnvesteerd, waarbij het objectief was maximale valorisatie van het aluminium uit onder andere ‘urban waste’. Met deze installatie kunnen wij nu tot op 0,1 mm aluminium recupereren. In de volgende stappen willen we vooral onze bestaande infrastructuur verder optimaliseren. Dat houdt in dat we de verschillende lijnen met elkaar in verbinding willen brengen, zodat er een geautomatiseerd en gedigitaliseerd proces ontstaat om van een bruto vervuild product naar een netto opgeschoond product te gaan.” Tweede continu verbeterpunt voor Nelissen is de veiligheid en het werkcomfort van zijn medewerkers. “We zijn de voorbije jaren aan een verschroeiend tempo geëvolueerd, dankzij ons hechte team. Dat creëer je enkel door goed te luisteren naar ze, zaken te vinden waarin we elkaar kunnen ondersteunen. Als bedrijf ben je onderdeel van een groter geheel. Je moet dat stukje verantwoordelijkheid nemen naar je mensen, maar ook naar het milieu. Er liggen al bijna 3.000 zonnepanelen op het dak goed voor 1,2 MWh. Het liefst komt er nog een windmolen bij, zodat we 100% in onze eigen energie kunnen voorzien.