En wat met de banden?

Meer perspectief gevraagd

In de nieuwe regelgeving rond end-of-life voertuigen worden er niet gesproken over banden. Voor Poul Steen Rasmussen, voorzitter van EuRIC MTR (mechanical tyre recycling) en CEO van Genan een gemiste kans. Hij stipte aan dat er wereldwijd 5 à 7 miljoen banden per dag worden verbrand of gestort. Genoeg potentieel voor recyclage dus, op voorwaarde dat ook de vraag wordt aangezwengeld.

De helft van de recyclage van banden gebeurt vandaag in Europa. Het geshredderde rubber vond de voorbije jaren vooral toepassing als steunlaag onder kunststofvelden. Omstreden, omdat er schadelijke stoffen en microplastics kunnen vrijkomen. “Deze toepassingen vertegenwoordigt ongeveer een derde van de afzetmarkt voor onze sector. Een verbod dat de hele industrie van bandenrecyclage dus onder druk zet. Uiteraard willen wij ook dat veiligheid primeert. Maar deze vraagtekens worden niet opgeworpen bij de productie van banden en de microplastics die tijdens het rijden vrijkomen.”

Volgens Rasmussen beweegt de regelgeving rond end-of-life vehicles wel degelijk in de juiste richting. “Ik had er enkel graag hard rubber in willen terugzien. Of zijn ze vergeten dat een wagen, of hij nu over een elektro- of verbrandingsmotor beschikt, altijd vier banden nodig heeft om te kunnen rijden”, vertelt hij met een knipoog. Het is volgens hem perfect mogelijk om met het mechanische gerecycleerde rubber en textiel uit end-of-life banden weer nieuwe producten voor de automobielindustrie te maken.  

“Een vermelding in de nieuwe regelgeving had tenminste een perspectief gegeven om iets met de band te gaan aanvangen. Het kan niet dat we op die afvalberg blijven zitten.” Rasmussen denkt vooral aan ecodesign om achteraf problemen met recyclage te vermijden. “Maar het belangrijkste wordt het creëren van een gelijk speelveld voor virgin materialen en recyclaat. Hoe kunnen we anders nog investeren in onze industrie en manieren vinden om de valorisatiegraad te verhogen?”