Extra waslijn voor meer volume en betere eindkwaliteit

Het bedrijf wil daarmee niet alleen grotere volumes aankunnen, maar vooral ook inzetten op een nog hogere kwaliteit. Op die manier wil het nog meer toepassingen en afzetmarkten vinden voor zijn granulaten.

ECO-oh heeft een nogal aparte geschiedenis. Het werd opgestart als proefproject in 1989 onder de naam EKOL, een samenwerking tussen vier partijen (Eurobox, Kempische steenkoolmijnen, OVAM en LVM) die de sluiting van de mijnactiviteiten via reconversieprojecten wilden opvangen met de recyclage van kunststof. “Recyclage stond toen nog in zijn kinderschoenen. Inzameling van pmd bestond nog niet bijvoorbeeld. Men wilde onderzoeken of er economisch potentieel in deze activiteit zat. Alles begon op de mijnsite in Beringen. Er waren immers wel wat gelijklopende processen die moesten gebeuren: wassen en sorteren bijvoorbeeld. Het experiment bleek een succes. In 2000 volgde een verhuis naar een terrein in Houthalen waar er plaats was van voor twee waslijnen in plaats van één. Het was ook het moment dat de vier stichters zich terugtrokken en Koen Verhaert het bedrijf overnam en tien jaar, in 2010, later het herdoopte tot ECO-oh”, vertelt Nathalie Verhaert.

Verhaert had een groothandel in tuin- en vijver-producten en zocht zelf naar een duurzamer alternatief voor tuinafboordingen in tropisch hardhout. Zo was er in eerste instantie een nauwe samenwerking ontstaan met EKOL maar later kreeg hij dus zelf de regie in handen. Verhaert: “Kunststof recyclage en alles wat er bij komt kijken is eigenlijk nog een zeer fragiele business. Wij hebben er daarom van in het begin voor gekozen om met onze granulaten zelf producten te maken. In het tuinsegment, waar onze achtergrond lag, konden we met deze producten meteen een toegevoegde waarde creëren. Dat maakt vandaag 80% van onze omzet uit en geeft ons de ademruimte om kunststof te kunnen recycleren en als maalgoed en granulaten een tweede leven te geven.” 

In de toekomst wil ECO-oh zijn aandeel in de verwerking van kunststof afval zelfs nog vergroten. “Wij verwerken een groot deel van het kunststof afval dat Limburgse gezinnen sorteren in de pmd-zak en de omringende intercommunales in de roze zak. 70% van wat binnenkomt verwerken we tot eigen producten. De andere 30% gaat buiten als grondstoffen voor andere verwerkers”, geeft Verhaert aan. “Momenteel kunnen wij zo 24.000 ton afval per jaar ontvangen. Vanaf volgend jaar zal dat er 32.000 zijn. Daarvoor investeren we in een derde waslijn. Schaalvergroting is de enige manier om rendabel te blijven. Corona was geen reden om de investering af te remmen. Hoe sneller de nieuwe lijn operationeel zal zijn, hoe liever. We zouden nog meer kunnen uitbreiden. Als je weet dat er jaarlijks 5 à 13 miljoen ton afval in de oceaan verdwijnt, dan is er genoeg materiaal om te verwerken. Maar je moet het als organisatie ook nog allemaal kunnen dragen. ”

ECO-oh wil ook meer doen dan alleen maar zijn volumes verhogen. Verhaert: “Onze groeistrategie ligt in het verruimen van ons productaanbod naar de professionele tuinmarkt. De coronacrisis heeft nogmaals duidelijk gemaakt dat dit voor ons de juiste weg. Nieuwe toepassingen creëren vraagt echter om hogere kwaliteiten, zodat we meer mogelijkheden creëren voor onze productontwerpers. We merken dat we vandaag tegen die grenzen aan botsen. Daar moet de nieuwe lijn helpen verandering in brengen.” Ze kreeg daarom een extra voorsorteringsstap toegevoegd die volautomatisch zal gebeuren. “Alles wat er eigenlijk niet in moet, willen we er zo snel mogelijk uit om onze stromen en dus ons eindproduct zo zuiver mogelijk te houden. Om zo nieuwe producten te kunnen ontwikkelen, maar ook om granulaten meer op maat van onze klanten te kunnen afleveren. Zo kunnen zij ze ook inzetten voor meer verschillende toepassingen”, besluit Verhaert.