Nieuwe doelen voor bouw- en sloopafval?

Voor bouw- en sloopafval geldt op Europees niveau een doelstelling van 70% hergebruik, recycling en nuttige toepassing. Onder nuttige toepassing wordt ook verstaan het zogenaamde ‘opvullen’. Bij opvullen wordt afval gebruikt om afgegraven terrein te herstellen of voor landschapsaanleg. Op dit ogenblik halen alle lidstaten de doelstelling, maar daar speelt opvullen een belangrijke rol bij. In de Kaderrichtlijn Afvalstoffen is tevens opgenomen dat de Europese Commissie uiterlijk in 2024 moet overwegen of er specifieke doelstellingen nodig zijn voor specifieke materiaalfracties in bouw- en sloopafval. Aangezien deze clausule al stamt uit 2018 is er wellicht al wat te zeggen over de plannen.

Vorig jaar is de Commissie gestart met een onderzoek naar nieuwe doelstellingen. Dit onderzoek is thans nog in uitvoering bij het Joint Research Centre in Sevilla. Het betreft een tamelijk academische studie die onder anderen kijkt naar LCA’s en ‘life cycle costing’. Circulariteit lijkt vrijwel geen rol te spelen in de afwegingen, een vreemde gewaarwording. Voor de meeste fracties lijkt wel duidelijk te zijn dat de maatschappelijke kosten van storten en verbranden hoger zijn dan die voor recycling. Het JRC concludeert dan ook dat storten en verbranden ontmoedigd moeten worden. Het doel van de studie is na te gaan voor welke fracties een doelstelling gewenst zou zijn. Hier is het rapport minder expliciet over, er worden vooralsnog geen voorstellen voor specifieke fracties gedaan.

Met het oog op de revisie van de Kaderrichtlijn Afvalstoffen lijkt deze exercitie helaas te laat te komen. De revisie richt zich vooral op textiel en voedselafval. Mochten er in 2024 alsnog relevante zaken volgen uit de overwegingen van de Commissie, dan zullen nieuwe recyclingdoelstellingen helaas nog even op zich moeten laten wachten. Dat is zonde, als we nu al weten dat (heel) veel bouw- en sloopafval in Europa nu zomaar ergens belandt terwijl er kant-en-klare oplossingen zijn voor hoogwaardige recycling.