“Dit is een droomjob, ik mag de hele tijd dingen kapot maken”

De recyclingsector wordt nog te veel gezien als een mannenwereld. Niks is minder waar. Meer en meer vrouwen vinden een job en een plaats in de wereld van afvalinzameling en -verwerking. En we stellen ze graag uitgebreid aan u voor. In elke editie laten we een vrouw uit de sector aan het woord over haar job en wat die precies zo fijn maakt. Voor deze editie wisten we kraanvrouw Pommelien Verstraete te strikken. 

Vanhees Metalen liet dit jaar een gigantische taart aanrukken om zijn 115-jarig bestaan te vieren. Pommelien was één van de medewerkers die mij mocht aanschuiven voor een stukje. Ze werkt er als kraanvrouw. “Ik herinner nog de eerste keer dat ik op de kraan zat. Amai, ik had stress, ik was bang. Het eerste dat ik vroeg was of ik mijn gordel mocht aandoen”, herinnert ze zich met een brede glimlach. “Maar ja, keileuk. Het viel heel goed mee en ik was er eigenlijk ook snel mee vertrokken. Ja, ik doe het echt heel graag.”

Ziet ze veel verschil met de mannelijke collega’s in de kraan. “Ik denk dat ik misschien net iets properder ben. Ze weten dat ook: als ze mijn kraan gebruiken, dan moeten ze die ook netjes achterlaten. Ik vind het plezant als enige vrouw. Ik kan wel mijn mannetje staan. Ik werk beter samen met mannen dan met vrouwen. Ik praat liever over auto’s, kranen en vrachtwagens dan over nagels of over haar”, lacht ze. “Je moet je als vrouw niet minder voelen of denken dat je het niet gaat kunnen, omdat het typisch voor mannen is en ze je zullen uitlachen. Ik denk niet dat wij daar minder in zijn. Maar een vieze mop, daar moet je wel tegen kunnen. Ik vertel er zelfs soms ook wel één.